Kıymetli Konuklar,
Değerli Canlar,

Biz Müslümanların inancında özel bir yeri olan Muharrem ayı vesilesiyle kurduğumuz Aşure Sofrasına katıldığınız için teşekkür ediyorum. Devletin evine hoşgeldiniz.

İnancımıza göre Muharrem ayında pek çok mucize gerçekleşmiştir. Ama Muharrem ayı dediğimizde asıl aklımıza gelen acı hadise Kerbela katliamıdır. Miladi takvime göre 680 yılında Muharrem'in 10. gününde Sevgili Peygamberimizin torunu Hazret-i Hüseyin ve çoğu Ehli Beyt mensubu 72 kişi Kerbelâ'da hunharca şehit edilmiştir. 10 Muharrem günü Müslümanlar açısından en karanlık gün olarak tarihe geçmiş, Muharrem bir matem ayına dönüşmüş, aradan geçen yüzyıllar bu acıyı dindirmemiştir.

Kerbelâ, hakkın, adaletin, onurun, erdemin, zulme ve haksızlığa direnişin sembolü olmuştur Hazreti Hüseyin ve yakınları, haksızlık karşısındaki onurlu mücadeleleri ve asil duruşlarıyla bütün inananların gönüllerinde taht kurmuşlardır. Onlara bu zulmü reva görenler ise Müslümanları ortak vicdanında mahkûm edilmişlerdir.

Kerbela, Alevi olsun Sünni olsun tüm Müslümanların ortak acısıdır. Çünkü ortak paydamız Ehli Beyt sevgisi ve haksızlığa direniştir.

Hz. Hüseyin’in şehit edilmesinden önce uğradığı zulmü kendi bedenlerinde hissetmek, çektiği acıya ortak olmak isteyen Canlar, onun susuz bırakıldığı 12 günün anısına Muharrem ayının ilk 12 gününü oruç tutarak geçirmektedir.

Bu matem ayında acımızı paylaşmak için Berlin Büyükelçiliğimiz ve Başkonsolosluklarımız Alev kardeşlerimizin düzenlediği iftarlara katılmış veya kendileri Aşure Sofraları düzenlemiştir. Ben de bir derneğimizin muharrem iftarına katıldım ve bugün burada Aşure Sofrasında sizlerle buluştuk.



Değerli Canlar,

Temennimiz, Kerbela'yı tüm Müslümanların iyi anlaması, bu acı olaydan ders çıkararak birlik ve dayanışma ruhunu yaşatmasıdır.
Ancak ne yazık ki bugün İslam âlemine baktığımızda, mezhebine ve kökenine bakıp Müslüman kardeşlerini katledenlerin Kerbela’yı hiç anlamadığını ve ibret almadığını görüyoruz.

Oysa Kerbelâ, aramızda ayrılık-gayrılığa değil, birlik ve beraberliğe vesile olmalı, bizi birbirimize sımsıkı kenetlemelidir. Acılardan acılar devşirmemeli, "incinsek de incitmemeli", gönül kapılarımızı birbirimize açmalı ve farklılıklarımızın aslında bizi zenginleştirdiğini anlamalıyız. Nasıl ki aşurenin içine kattığımız malzemeler kendi özelliğini kaybetmeden kalıyor ama hep birlikte muhteşem bir lezzet yaratıyorlarsa, değişik inanç ve kökenden insanlar da birlikteyken büyük bir zenginlik yaratıyor.

Bizler Alevisiyle Sünnisiyle ve diğer inançların mensuplarıyla tarih boyunca Anadolu'da birlikte yaşadık. Zaman zaman acı olaylar olduysa da umudu ve birlikteliği hep koruduk. Çünkü biliyoruz ki bu kadim topraklar hepimizin vatanı, bayrağımız hepimizin bayrağı, birlikte kurduğumuz Türkiye Cumhuriyeti hepimizin devleti, Başkonsolosluğumuz da hepimizin ortak çatısıdır.

Avrupa ve Almanya’da Müslümanlara karşı önyargıların, ayrımcı ve dışlayıcı tavırların yaygınlaştığı zor bir dönemden geçiyoruz. Sünnisiyle Alevisiyle inancımızı içinde yaşadığımız topluma doğru anlatmamız ve dayanışma içinde olmamız her zamankinden fazla önem kazanmıştır. Çünkü bugün bir mezhebe yönelen düşmanlık yarın bir başkasına da yönelebilir.

O yüzden, Hacı Bektaş Veli’nin dediği gibi "Gelin canlar bir olalım, iri olalım, diri olalım". İnanıyorum ki bu çağrıya uyarsak milletçe aşamayacağımız zorluk yoktur.

Sözlerime son vermeden önce, başta İmam Hüseyin olmak üzere Kerbela şehitlerine Allah'tan rahmet diliyorum.
"Tuttuğunuz oruçlar, dağıttığınız lokmalar, Hak, Muhammed, Ali dergâhına yazıla”.

Hepinizi sevgi ve muhabbetle selamlıyorum.